Paris Hilton

Onlangs ging ik nog voor een workshop terug naar Parijs. Checkte in zoals gewoonlijk in de Hilton, niet die in la defense, wil die in Orly bij de luchthaven.
Ik schat dat ik er toch wel een 100tal nachtjes heb doorgebracht over de laatste 4 jaar. Needless to say... ze kennen me daar en ik kreeg ook deze keer weer de suite op de hoek op het 3e verdiep. Vooral als je je een paar weken niet laat zien, zijn ze geneigd je extra te verwennen. Intelligent zijn ze wel.

Ik had het gevoel dat dit wel eens de laatste keer zou zijn dat ik er zou verblijven. Ik herinner me nog dat ik bij de eerste boeking, op google even wat foto's en een review wou opzoeken. Ik typte 'hilton paris' in als zoekterm... need I say more ?

Echt veel is er in die hoek van parijs niet te gebeuren, toch zijn er enkele leuke herinneringen:

Het ontbijt dat ik de eerste keer nam en tot onsteltenis merkte op de rekening dat het 28 euro was... Nu is het gelukkig gratis vanwege mijn hotel 'miles' status.

De crappy kamers die ik in het begin kreeg. Na enige hotelpunten te sprokkelen kreeg je dan een hilton honors kamer met een flesje water en later zelfs een cadeautje erbij: flesje wijn, chocola, wat vers fruit.

De douche evolueerde van eentje waarvan de doucheslang geperforeerd was en je de hele badkamer onder water zette tot een hippe rainshower. Populair waren ook de gratis zeepjes die ik altijd naar huis meenam en waar men thuis nog immer geniet van heeft.

De lift die het amper deed. Enkele maanden geleden was het zo erg dat je enkel op het 3e verdiep kon geraken bij het naar beneden gaan. Met andere woorden, je ging eerst naar het 4e en kon dan naar het 3e afdalen. Vorige week genoot ik van de nieuwe lift. Zonder omwegen naar het juiste verdiep. Amazing !

Het eten heeft ook zijn ups and downs meegemaakt. In het begin waren de franse uiensoep en de oosterse scampi's nog best lekker, plots waren ze niet meer te genieten en moesten we uitwijken naar de resto's in de locale buurt. God zij dank hebben we zo de red thai curry soep bij restaurant Chidragona zo leren kennen. Ik ben er dan ook mijn laatste soepje gaan eten.

Hell...ik vergeet de geboorte van deze website. Toen mijn collega zijn lip half had doorgesneden met een gilette en hij aan het ontbijt arriveerde met een band aid half over zijn lip en zijn moustache. De receptioniste lachte vriendelijk en sprak de legendarische woorden 'quelle jolie moustache transparante monsieur' De naam van deze blog was geboren.